|
Post by Englishman4 on Jan 1, 2022 17:49:02 GMT 2
Καλή χρονιά να έχουμε με υγεία και χαρές. Σοβαρά τώρα. Τα σημάδια της ομάδας με κάνουν να περιμένω πολύ καλύτερα πράγματα το 2022.
|
|
|
Post by southern4 on Jan 3, 2022 14:21:07 GMT 2
Καλή χρονιά σε όλους τους Ομιλίτες και σε όλον τον κόσμο! Απ'το στόμα σου και στου Θεού τ'αυτί, Englishman μου!
|
|
|
Post by Englishman4 on Jan 5, 2022 16:20:39 GMT 2
Καλή χρονιά σε όλους τους Ομιλίτες και σε όλον τον κόσμο! Απ'το στόμα σου και στου Θεού τ'αυτί, Englishman μου! Είχα κι εγώ μια ελπίδα, έστω σαν δώρο του Άι Βασίλη, και τελικά ξαναήπια πορτοκαλάδα.
|
|
|
Post by southern4 on Jan 6, 2022 17:07:07 GMT 2
Καλή χρονιά σε όλους τους Ομιλίτες και σε όλον τον κόσμο! Απ'το στόμα σου και στου Θεού τ'αυτί, Englishman μου! Είχα κι εγώ μια ελπίδα, έστω σαν δώρο του Άι Βασίλη, και τελικά ξαναήπια πορτοκαλάδα. Κοίτα. Η ομάδα, πράγματι, έχει κάνει και κάποια βήματα μπροστά, έχει τα θετικά της κι ας είναι η συντριπτική μειοψηφία. Έστω δύο, τρία, πέντε καλά, τα έχει και πρέπει να μας δημιουργεί αισιοδοξία. Δυστυχώς, όμως, το ζήτημα είναι τι γίνεται με τα άλλα ενενήντα πέντε. Διότι, ναι, τα εμπόδια, τα λάθη, οι άστοχες επιλογές, είναι συντριπτικά περισσότερες, τόσο, που ΕΜΕΝΑ προσωπικά μού έχει δημιουργηθεί το συναίσθημα να μη μπορώ να έχω ούτε πρόσκαιρο πανηγυρισμό, μιας και γνωρίζω (κάθε φορά) ότι το πισωγύρισμα -σύντομα- θα είναι εις διπλούν! Δε θέλω να είμαι των άκρων, απλώς θέλω, όταν πλέον κάνω μία μεγάλη νίκη για παράδειγμα, να αποβάλλω τη σιγουριά ότι έρχεται το (ή τα) χαστούκι για να ξαναπροσγειωθώ! Αντιστοίχως, θέλω όταν χάνω, όταν στραβοπατάω, όταν έχω κακή μέρα, να αισθάνομαι την ΥΓΙΗ ηρεμία ότι "δεν πειράζει, διότι αυτό που γίνεται, εν γένει, θα αποδώσει και θα υποδείξει την όποια αναποδιά ως εξαίρεση". Αυτό όμως ΔΕΝ το έχω και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι το έχει οποιοσδήποτε σκεπτόμενος Ομιλίτης. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη αμαρτία! Να έχεις όλα τα εχέγγυα να το πετύχεις κι εσύ να πρέπει να πιεστείς να χωνέψεις ότι καθιερώνεσαι στα μικρομεσαία σκαλοπάτια επ'αορίστου! Θα μου πεις "σε κάποιους αρκεί, φίλε". Δυστυχώς, έχεις δίκιο. Έτσι είναι. Κουράγιο, μα δε διαφαίνεται άμεσα να αλλάζει κάτι, ό,τι θέση κι αν τερματίσουμε.
|
|
|
Post by Englishman4 on Jan 6, 2022 17:18:22 GMT 2
Λοιπόν αφού το φέραμε κουβέντα. Κάποτε ο μπασκετικός βάζελος είχε προπονητή τον Μάλκοβιτς. Πήρε και ένα αστέρι του ΝΒΑ τον Ντομικίκ Γουίλκινς και κέρδισε το πρώτο του Ευρωπαϊκό. Αυτό που θέλω να πω είναι παρακάτω. Ο Μάλκοβιτς ήταν ένας φύσει αμυντικός προπονητής. Σε μόνιμη βάση κομτρόλ μπάσκετ. Ο Γουίλκινς όμως ήταν ΝΒΑer με παρατσούκλι το mr Highlights. Φαντάσου λοιπόν τι συνέβαινε. Τα δυο άκρα είχαν βρεθεί κόντρα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση τότε από τα άρθρα της εποχής ήταν η παρομοίωση του Γουίλκινς σαν ελεύθερο άτι και ο Μάλκοβιτς να προσπαθεί να του επιβάλλει χαλινάρι. Ε αυτό ακριβώς με θυμώνει στον ΟΦΗ μας. ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΕΤΌ ΝΑ ΠΕΤΑ ΨΗΛΑ ΑΛΛΑ ΑΤΣΕΛΕΓΑΚΙ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΣΠΟΡΑΚΙΑ, ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΤΕΣ.
|
|
|
Post by LoGiSe on Jan 7, 2022 14:52:12 GMT 2
"The human highlight film" είναι το παρατσούκλι του. Δηλαδή το ανθρώπινο φιλμ των χάιλάιτς. Θα συμφωνήσω με τον southern4 . Τα βήματα είναι πρόσκαιρα και όχι βήματα προγραμματισμού. Είναι βήματα τζόκερ. Απλά τους έκατσαν 5 πράγματα και τα παρουσιάζουν ως καθολική επιτυχία και επίτευγμα της αδιάκοπης και επίμονης δουλειάς τους. Αυτό το κάνει πάντα κάποιος που δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα σοβαρό. Κρύβει τις αποτυχίες πίσω από τις όποιες επιτυχίες. Απόπειρα συντήρησης θέσης είναι. Έτσι κρύβουν αυτό που δεν θέλουν να αντιληφθεί η μάζα, πως σε αυτά τα 5 πράγματα δηλαδή έχουν κάνει και 20 αποτυχίες που μας τις έχουν φορτώσει. Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα δημιουργεί την αμφισβήτηση τους. Αν είσαι γνώστης και εργάζεσαι μεθοδικά, η αποτυχία είναι το 20% της δουλειάς σου, όχι το 80%. Στον ΟΦΗ η αποτυχία είναι 80% και η επιτυχία 20%. Μάλιστα η αποτυχία αυτή είναι πολυεπίπεδη. Από τα επικοινωνιακά της ομάδας και τις συμπεριφορές εκείνων που έχουν το τιμόνι στα χέρια τους, μέχρι τις μεταγραφές και τις επιλογές προσώπων που στελεχώνουν την ΠΑΕ. Στις αρνητικές συμπεριφορές συμπεριλαμβάνω και τον μεγαλομέτοχο με εκείνα τα αξέχαστα ξανθοπούλεια δράματα στις αντιδράσεις για το σήμα, τότε που απειλούσε πως θα σηκωθεί να φύγει. Κλάιν. Στον ΟΦΗ το πρόβλημα ήταν πάντα ο κόσμος. Αυτός που κατάπινε επί χρόνια την εξάρτηση επειδή όπως έλεγαν η ομάδα δεν είχε να φάει χωρίς τους Βαρδινογιάννηδες. Που έκανε γαργάρα το γεγονός πως ήταν εργαλείο στα χέρια του βάζελου. Εργαλείο βολικών αποτελεσμάτων και ανελέητου πολέμου των αντιπάλων της Παιανίας. Ο ίδιος κόσμος είναι και σήμερα. Έχει πάλι τα ίδια πράγματα στο μυαλό. Χωρίς τον Μπούση δεν υπάρχει ΟΦΗς. Θα πηγαίνουμε στην Αθήνα με πλοίο της γραμμής. Γι' αυτό γαργάρα τις χοντρομαλακίες που γίνονται, μη τυχόν και φύγει ο Μπούσης και χαθούμε. Το άσπρο μαύρο και το αντίστροφο, για χάρη της...φράτζας του Μπούση. Τα ίδια και για τα τοτέμ, Σαμαράδες και ΣΙΑ. Έχουν γραφτεί απίστευτα κείμενα για να στηρίξουν την υποτιθέμενη αξία τους εν μέσω τρομερής αμφισβήτησης τους. Τέτοια κείμενα δεν έχουν γραφτεί ούτε για τους πατερούληδες Στάλιν, Κιμ, Μαο και Ατατούρκ. Μάλιστα συνεχίζουν να γράφονται για να δείξουν την αδιάσειστη εμπιστοσύνη σε αυτούς... Όσο διαρκεί αυτό το παραμύθι θα τους τα συγχωρούν όλα. Κάποια μέρα θα ξαναβρεθούν στην άλλη μεριά ως υποτιθέμενοι επαναστάτες, όταν θα έχουν μπουκώσει από τα παλούκια. Και τότε για άλλη μια φορά θα κάνουν πως δεν θυμούνται πως οι ίδιοι εγκατέστησαν, συντήρησαν και στήριξαν αυτό που πολεμούν. Γιατί αυτοί οι τύποι πάνε με το ρεύμα, όπου με πάει ο άνεμος πάω...Μόνο που αυτό δεν θα οφείλεται στην αμνησία, αλλά στον καιροσκοπισμό που τους διακρίνει ως ανθρώπους. Παρτάκηδες, όχι κανονικοί, ενισχυμένοι.
|
|